تو را دارم اي گل،جهان بامن است

 تو تا بامني جان،جان بامن است

چو مي تابد از دور پيشاني ات

 کران تا کران،آسمان بامن است

 چو خندان به سوي من آيي به مهر

بهاري پر از ارغوان بامن است 

روانم بياسايد از هر غمي 

چو بينم که مهرت روان با من است

چه غم دارم از تلخي روزگار

شکر خنده ي آن دهان با من است...

باتشکراز حانی

|چهار شنبه 11 ارديبهشت 1392| 13|ھســ♥ــتی|